Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας;

 

90 χρόνια από την ίδρυσή του.

Όποιος και να γράφει την ιστορία, όπως και να τη γράφει, δεν μπορεί μακροπρόθεσμα να αγνοήσει τα κοσμογονικά γεγονότα που αλλάζουν τις κοινωνίες εκ βάθρων. Όση αλλοίωση κι αν υφίστανται από τα ΜΜΕ, τους ιστορικούς και τους διανοούμενους, τα γεγονότα αυτά δεν μπορούν να απαλειφθούν ούτε να χάσουν τη σημασία και την αξία τους.
Επί δεκαετίες ολόκληρες το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας δεχόταν λάσπη και περιφρόνηση από τη Δύση γιατί επιδίωκε να εκδιώξει την αποικιοκρατία και να αναδιανείμει ισότιμα τον εθνικό πλούτο. Από το ’60 και μετά, υπέστη και την απόρριψη από το Κ.Κ. της Σοβιετικής Ένωσης και τα εξαρτημένα από το ΚΚΣΕ κόμματα σε όλο τον κόσμο. Όμως, κόντρα στο ρεύμα, το ΚΚΚ ενίσχυσε την αντιαποικιοκρατική πάλη και συνέβαλε καθοριστικά στην αναδιάταξη του κόσμου. Ταυτόχρονα, μπόλιασε με τις ιδέες και τις καινοτομίες του τα πολιτικά κινήματα, αλλά και τον τρόπο σκέψης πολλών διανοητών στις μητροπόλεις. Κομμουνιστικά κόμματα και απελευθερωτικά κινήματα από το Βιετνάμ ώς την Αφρική και τη Λατινική Αμερική, ιδρύθηκαν και έδρασαν βασισμένα στο έργο του Μάο και τις πρακτικές του ΚΚΚ. Κι αυτή η επιρροή παραμένει ισχυρή μέχρι σήμερα στην Ινδία, το Νεπάλ, τις Φιλιππίνες κι αλλού. Επίσης, οι πολιτικές και πολιτιστικές καμπάνιες (Αφήστε εκατό λουλούδια ν’ ανθίσουν, η γυναίκα είναι το μισό τ’ ουρανού, βομβαρδίστε τα επιτελεία των γραφειοκρατών της εξουσίας κ.λπ.), επηρέασαν βαθιά τα πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά κινήματα στη Δύση.

80 εκατομμύρια μέλη!

Από το 1921, το ΚΚΚ χρειάστηκε 28 ολόκληρα χρόνια για να απαλλάξει την Κίνα από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αλλά και τους εθνικιστές του Τσαν Κάι Σεκ.
Με βαριές θυσίες, αλλά και μεγάλες εμπειρίες, διαμορφώθηκαν τακτικές και στρατηγικές και συσπειρώθηκε ο λαός με προσωπικότητες παγκόσμιας εμβέλειας που οδήγησαν στη νίκη μεταβάλλοντας οριστικά την πολιτική γεωγραφία μιας πελώριας χώρας, αλλά και του κόσμου ολόκληρου. Ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν είχε βιώσει μία τοπική αλλαγή τόσο μεγάλης κλίμακας.
Η σημασία της ίδρυσης του ΚΚΚ είναι αναμφισβήτητη, ο ρόλος του στην παγκόσμια ιστορία πρωταγωνιστικός, η συμβολή του στην παγκόσμια ειρήνη καθοριστική και η ενενηντάχρονη πορεία του αντικείμενο επισταμένων μελετών, αλλά και έντονων αντεγκλήσεων, μέσα κι έξω από την Κίνα. Όμως, όλοι συγκλίνουν στο ότι χωρίς το ΚΚ Κίνας, η ιστορία του 20ου και 21ου αι. θα ήταν εντελώς διαφορετική!
Σήμερα, το ΚΚ Κίνας είναι το μεγαλύτερο κόμμα στον κόσμο, με 80.269.000 μέλη, εκ των οποίων περίπου 18 εκατ. γυναίκες (22,5%) και 5,3 εκατ. από εθνικές μειονότητες (6,6%). Οι επαγγελματικές ομάδες που το αποτελούν είναι αγρότες (31%), εργάτες (9%), εργαζόμενοι στο κόμμα και σε κρατικούς φορείς (7,5%), στελέχη και τεχνικοί σε επιχειρήσεις και μη κυβερνητικές οργανώσεις (22,3%), φοιτητές (3,1%) κ.ά.
Την περασμένη χρονιά, το κόμμα δέχτηκε περίπου τρία εκατομμύρια νέα μέλη (από 21 εκατ. αιτήσεις) και διέγραψε λόγω αποχώρησης ή αποβολής 32 χιλιάδες μέλη.
Ας σημειωθεί ότι κατά την ίδρυσή του, το 1921, το ΚΚΚ είχε περίπου 50 μέλη και το 1949 που ανακηρύχτηκε η Λαϊκή Δημοκρατία, περίπου 4,5 εκατ. μέλη.

(Ο πρόεδρος Μάο – Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού για το άρθρο)

 

 

Σταθμοί στην ιστορία του ΚΚΚ

1921, πρώτη Ιουλίου, ίδρυση του ΚΚ Κίνας
1927, ο εθνικιστής στρατηγός Τσαν Κάι Σεκ σε συνεργασία με τη Μαφία σφάζει εκατοντάδες κομμουνιστές στη Σανγκάη
1934, ο Μάο τίθεται επικεφαλής, μετά τις καταστροφικές αποτυχίες της αριστερής τάσης του κόμματος
1934-1935, Μεγάλη Πορεία, για αποφυγή περικύκλωσης και ανασυγκρότηση
1937, νέες επιθέσεις των Ιαπώνων και τερατώδεις σφαγές
1937-1945, συμμαχία με τους εθνικιστές εναντίον των Ιαπώνων· ο στρατός των κομμουνιστών αυξάνεται από 80 σε 900 χιλιάδες
1949, 2-4% του πληθυσμού κατέχει το 30-50% της καλλιεργήσιμης γης
1949, εγκαθιδρύεται η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
1950-1953, εισβολή ΗΠΑ και συμμάχων στην Κορέα, ένα εκατομμύριο Κινέζοι νεκροί και τραυματίες
1950-1953, αναδιανομή της γης στη χώρα των 600 εκατομμυρίων ανθρώπων
1953-1957, αποφοιτούν 130.000 μηχανικοί, ανάπτυξη 8% ετησίως
1958-1960, Μεγάλο Άλμα προς τα Μπρος, για επιτάχυνση της ανάπτυξης και μεγαλύτερη συμμετοχή των εργατών στη λήψη αποφάσεων
1960, διακοπή σοβιετικής βοήθειας από τον Χρουτσόφ
1966-1968, Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση, ενάντια στην αστική κουλτούρα και τους γραφειοκράτες
1971, η Κίνα γίνεται μέλος του ΟΗΕ και αποβάλλεται η Ταϊβάν
1972, επίσκεψη του Νίξον στο Πεκίνο
1976, θάνατος του προέδρου Μάο
1978, επικράτηση του Τεν Σιάο Πιν στο ΚΚΚ, αφετηρία του «σοσιαλισμού της οικονομίας της αγοράς»

Τα 90χρονα του ΚΚΚ στην Κίνα

Τα 90χρονα γιορτάστηκαν με πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλη την Κίνα. Ένα ρεύμα αναβίωσης εκατοντάδων «κόκκινων τραγουδιών» που τραγουδήθηκαν στα χρόνια της επανάστασης και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης απλώθηκε παντού. Ομάδες από φοιτητές, εργάτες και βετεράνους του στρατού σε εργοστάσια, σχολές, πλατείες και πολιτιστικά κέντρα, επανέφεραν στο προσκήνιο τα επαναστατικά τραγούδια. Ορισμένα διασκευάστηκαν από νεανικά συγκροτήματα σε ύφος ροκ και χιπ χοπ. Μάλιστα, εξαιτίας της απήχησής τους, ο υποδιευθυντής του διεθνούς τμήματος του ΚΚΚ, προσπάθησε να περιορίσει ανεπιθύμητες ερμηνείες του φαινομένου, λέγοντας ότι έχει πολιτιστικό χαρακτήρα και δεν σηματοδοτεί κάποια πολιτική στροφή προς τα αριστερά ή τα δεξιά.
Στο Πεκίνο, πραγματοποιήθηκε μεγάλη συναυλία στο εθνικό στάδιο, στη Φωλιά του Πουλιού, και η κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας, η Τιεν’ανμέν, για πρώτη φορά στην ιστορία διακοσμήθηκε για τον εορτασμό μιας επετείου του κόμματος με εκατομμύρια λουλούδια από 24 διαφορετικά είδη και ένα πελώριο σφυροδρέπανο, με φόντο το πορτρέτο του προέδρου Μάο.
Ανήμερα, κυκλοφόρησαν από το ΚΚΚ δύο βιβλία με τις σκέψεις του Μάο και του Τεν Σιάο Πιν, μαζί με δύο άλλα βιβλία που αναφέρονται στα μεγάλα γεγονότα που διαμόρφωσαν τις σκέψεις του Μάο και το θεωρητικό σύστημα του σοσιαλισμού με κινεζικά χαρακτηριστικά. Επίσης, κυκλοφόρησαν 26 τόμοι με 3.600 ντοκουμέντα, της περιόδου 1921-1949. Ταυτόχρονα, ανακοινώθηκε ότι το βιβλίο για την ιστορία του ΚΚΚ, 1949-1978, που κυκλοφόρησε τον περασμένο Γενάρη, ξεπέρασε σε πωλήσεις το ένα εκατομμύριο αντίτυπα, καταρρίπτοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ βιβλίου ιστορίας. Το ίδιο έργο μόλις κυκλοφόρησε σε πέντε μειονοτικές γλώσσες (μογγολικά, θιβετιανά, ουιγουρικά, καζαχικά και κορεατικά).
Φέτος, παρατηρείται τεράστια αύξηση στον αριθμό των επισκέψεων σε τόπους που συνδέονται με την κινεζική επανάσταση. Στο χωριό Xibaipo, που ήταν επαναστατική βάση, οι επισκέπτες ξεπέρασαν τα δύο εκατομμύρια άτομα. Και στη γενέτειρα του Μάο, στο Shaoshan, ο αριθμός των επισκεπτών έχει εκτοξευτεί. Το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων υπογραμμίζει ότι μόνο την Πρωτομαγιά, οι επισκέπτες στο σπίτι του Μάο έφτασαν τους 150 χιλιάδες!

Στέλιος Ελληνιάδης

 

 ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ  :

 φ. 72, 2 Ιουλίου 2011

Η άλλη Πρωτομαγιά

[Σκηνή από τον «Πολίτη Κέιν», που έκανε πρεμιέρα την 1η Μαΐου του 1941 στη Νέα Υόρκη. ]

 

Η Πρωτομαγιά είναι από εκείνες τις ημερολογιακές μέρες που κουβαλάνε σταθερά και αμετάθετα μεγάλους κοινωνικούς συμβολισμούς. Σαν τα Χριστούγεννα.  Είναι η μέρα, γέννημα της βιομηχανικής εποχής, που τα συνδικάτα στις ΗΠΑ διεκδικούν το οκτάωρο (1886) και η Δεύτερη Διεθνής κατοχυρώνει σαν παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης, το 1889.

 Κι από τότε, χρόνο με το χρόνο, αποκτάει μια αυτοτελή αξία φορτωμένη αγώνες, συγκρούσεις, διεκδικήσεις, παρελάσεις, απεργίες, γιορτασμούς και θυσίες. Αλλά κατά βάθος δεν παύει να είναι άλλη μία μέρα του χρόνου που στο διάβα της συμβαίνουν ένα σωρό συνηθισμένα και ασυνήθιστα γεγονότα.

Ως μέρα των λουλουδιών και της άνοιξης τη διαλέγει το 1967 ο Ελβις Πρίσλεϊ για να παντρευτεί την Πρισίλα Μπολιέ στο Λας Βέγκας και ο δήμος της Νέας Υόρκης για να εγκαινιάσει ως αξιοθέατο και σύμβολο πλούτου και ισχύος τον ουρανοξύστη Empire State Building (1931).

Την Πρωτομαγιά του 2003 διαλέγει και ο πρόεδρος Μπους για να πει ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα στη νεότερη ιστορία από το κατάστρωμα του αεροπλανοφόρου «Αβραάμ Λίνκολν», ενώπιον χιλιάδων ναυτών, όταν με φόντο ένα μεγάλο πανό που έγραφε «η αποστολή εξετελέσθη» ανακοινώνει στον κόσμο ότι ο πόλεμος στο Ιράκ τελείωσε!

Πρωτομαγιά του 1997 εκλέγεται πρωθυπουργός και ο συνοδοιπόρος του στους τυχοδιωκτισμούς Τόνι Μπλερ. Αλλά από τα πιο μελανά πρωτομαγιάτικα γεγονότα είναι η καθυστερημένη γνωστοποίηση από τους Σοβιετικούς της διαφυγής ραδιενέργειας από τον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ (1986), η δολοφονία 19 διαδηλωτών στο Βερολίνο (1929) και 36 στην Τουρκία (1977). Μια τέτοια δολοφονία, ενός νεαρού καπνεργάτη στη Θεσσαλονίκη από την αστυνομία, την Πρωτομαγιά του 1936, εμπνέει τον -γεννημένο την Πρωτομαγιά του 1909- Γιάννη Ρίτσο να γράψει τον ανεπανάληπτο «Επιτάφιο», δηλαδή το θρήνο της μάνας πάνω στο πεσμένο άψυχο κορμί του παιδιού της, που γίνεται τραγούδι από τον Μίκη Θεοδωράκη και αλλάζει την πορεία της ελληνικής μουσικής με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Πρωτομαγιά (μερικοί υποστηρίζουν ότι γεννήθηκε πρώτη Μαρτίου) γεννιέται κι ο εξαίρετος τραγουδιστής από την Καραϊβική Χάρι Μπελαφόντε (1927). Πνευματικός άνθρωπος και ακτιβιστής που μέχρι σήμερα αγωνίζεται για τα θύματα της εκμετάλλευσης στη Λατινική Αμερική, ενάντια στον πόλεμο, για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων στις ΗΠΑ. Στους δρόμους που χάραξε η περίφημη Mother Jones, ο «άγγελος των ανθρακωρύχων» που αγωνίστηκε υπέρ των παιδιών που δούλευαν και ακρωτηριάζονταν στα ορυχεία μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, «η πιο επικίνδυνη γυναίκα στην Αμερική» κατά τον εισαγγελέα της Δ. Βιρτζίνια, γεννημένη κατά δήλωσή της την 1η Μάη 1830 και τραγουδισμένη από τον θρυλικό Γούντι Γκάθρι.

 

Τέλος την άνοιξη

Την ίδια μέρα, εκατό χρόνια αργότερα, γεννήθηκε ο μπλουζίστας Λιτλ Γουόλτερ που η δεξιοτεχνία και πρωτοτυπία του στη φυσαρμόνικα τον τοποθετεί δίπλα στον Τσάρλι Πάρκερ και τον Τζίμι Χέντριξ, επηρεάζοντας τον ήχο και το ύφος καλλιτεχνών του ροκ όπως οι Ρόλινγκ Στόουνς, που τρία χρόνια μετά τον αιφνίδιο θάνατό του κυκλοφορούν το «Brown Sugar» ανήμερα Πρωτομαγιά του 1971.

Πρωτομαγιά φεύγουν από τη ζωή και μερικοί άνθρωποι που θαυμάστηκαν για το έργο τους, στον αθλητισμό, τις τέχνες και την πολιτική. Ο πρωταθλητής αγώνων αυτοκινήτου Αϊρτον Σένα σκοτώθηκε στο Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο, στην Ιταλία (1994).

Ο Μαύρος Πάνθηρας Ελντριτζ Κλίβερ, συγγραφέας του βιβλίου «Ψυχή στον πάγο», που έγινε διάσημος επαναστάτης και πέθανε χριστιανός ρεπουμπλικάνος (1998). Ο χολιγουντιανός μποντιμπιλντεράς ηθοποιός Στιβ Ριβς, που ήταν ανίκητος στη δεκαετία του ’60 ως Ηρακλής στην αργοναυτική εκστρατεία, Αινείας στον πόλεμο της Τροίας, Φειδιππίδης στη μάχη του Μαραθώνα κ.λπ., αλλά δεν ήταν κι αθάνατος (2000).

Αντιθέτως, ο θνητός Αλέξανδρος Παναγούλης, που σκοτώθηκε μυστηριωδώς στη λεωφόρο Βουλιαγμένης την Πρωτομαγιά του 1976, πέρασε δίκαια στο χώρο των αθανάτων. Οπως και η αριστουργηματική ταινία «Πολίτης Κέιν» του Ορσον Ουέλς, που «ανοίγει» στη Νέα Υόρκη το 1941.

Αλλά η σχέση της Πρωτομαγιάς με τον ελληνισμό δεν εξαντλείται στα προαναφερθέντα. Πρωτομαγιά του 1925, η Κύπρος ανακηρύχτηκε βρετανική αποικία και Πρωτομαγιά του 2004 εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ Πρωτομαγιά του 1946 η Ειρηνευτική Διάσκεψη του Παρισιού αποφάσισε την επιστροφή των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από την ηττημένη στον πόλεμο Ιταλία, ολοκληρώνοντας τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Οπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους, ποτέ μια μέρα δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 7  – Κυριακή 2 Μαΐου 2010